Titre
Bouwen in Amsterdam . ( Het woonhuis in de stad . ) Het was tijdens de bestuursvergadering van de Vereniging Vrienden van Diogenes onder voorzitterschap van Dick Dooijes, op 9 maart 1973, dat besloten werd een periodiek uit te geven getiteld -
Auteur
Zantkuijl , H. J. [ ISBN 9789071570285.] 5221
Langue
néerlandais
ISBN
9789071570285
Éditeur
Uitgeverij Architectura & Natura
Prix
€ 80,00(Excl. toute livraison)
Détails
Gebonden met harde rode linnen kaft en in als nieuwe staat - 5221 - 1e dr 1993 - 757 p - 3530 gr - 22,1x34,7 cm - 4,5 cm dik
Plus d'informations
- Bouwen in Amsterdam. Gedurende vier á vijf jaar zou per kwartaal een aflevering verschijnen waarin Henk Zantkuijl, toen hoofdarchitect van het Bureau Monumentenzorg, een samenvatting met tekeningen en beknopte teksten wilde geven van zijn colleges aan de Technische Hogeschool in Delft over de geschiedenis van het Amsterdamse woonhuis.
Het besluit dit verhaal in afleveringen uit te geven was ontstaan uit ergernis. In 1966 hadden enkele gemeenteraadsleden een nota ingediend over het falende welstandstoezicht in de binnenstad. Er moesten, zo schreven de indieners, duidelijker toezichtscriteria komen en vooral een strengere handhaving om verdere verstoring van het stadsbeeld door dissonante gebouwen tegen te gaan. De nota werd verwezen naar de Raad voor de Stedebouw. Een commissie kwam na uitvoerige discussie tot de slotsom dat er een compendium moest worden samengesteld van wat nu precies de kenmerken zijn van de Amsterdamse huizen waarmee nieuwe gebouwen in harmonie zouden moeten leven. En toen gebeurde er jarenlang niets. De nota en het advies lagen in een archiefla, tot 9 maart 1973.
De bestuursleden van de Vereniging Vrienden van Diogenes (welke in 1975 zou opgaan in de Vereniging Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad) wisten wat zij wilden: een uitgave tot stand brengen waarvoor, naar hun mening, de gemeente opdracht had behoren te geven. Maar zij hadden geen flauw idee van wat het worden zou. Het begon met afleveringen van 16 pagina's, de laatste telden 44 pagina's en in totaal werden het geen 20 maar 60 afleveringen. Bouwen in Amsterdam werd geen handleiding voor de beoordeling van bouwplannen; het werd een complete architectuurgeschiedenis, die nu eens niet de kerken en paleizen maar het burgerwoonhuis centraal stelt. De afleveringen 49 tot en met 60, over de jongere bouwkunst uit de periode 1850-1940, hebben de dissertatie gevormd waarop Henk Zantkuijl in 1991 promoveerde aan de Technische Universiteit in Delft. De afleveringen werden op minutieuze wijze geredigeerd, eerst door Chris Smeenk en later door Dick Baas Becking. Tijdens dit jarenlange werk is vaak de verzuchting geuit: 'eigenlijk zou het een boek moeten zijn'. Dankzij Architectura & Natura is die wens in 1993 werkelijkheid geworden.
Het 750 bladzijden tellende boek kwam mede tot stand dankzij de financiële steun van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg, het Prins Bernhardfonds, het Mr. De Vos van Steenwijkfonds en een anonieme gever.Het was tijdens de bestuursvergadering van de Vereniging Vrienden van Diogenes onder voorzitterschap van Dick Dooijes, op 9 maart 1973, dat besloten werd een periodiek uit te geven getiteld Bouwen in Amsterdam. Gedurende vier á vijf jaar zou per kwartaal een aflevering verschijnen waarin Henk Zantkuijl, toen hoofdarchitect van het Bureau Monumentenzorg, een samenvatting met tekeningen en beknopte teksten wilde geven van zijn colleges aan de Technische Hogeschool in Delft over de geschiedenis van het Amsterdamse woonhuis.
Het besluit dit verhaal in afleveringen uit te geven was ontstaan uit ergernis. In 1966 hadden enkele gemeenteraadsleden een nota ingediend over het falende welstandstoezicht in de binnenstad. Er moesten, zo schreven de indieners, duidelijker toezichtscriteria komen en vooral een strengere handhaving om verdere verstoring van het stadsbeeld door dissonante gebouwen tegen te gaan. De nota werd verwezen naar de Raad voor de Stedebouw. Een commissie kwam na uitvoerige discussie tot de slotsom dat er een compendium moest worden samengesteld van wat nu precies de kenmerken zijn van de Amsterdamse huizen waarmee nieuwe gebouwen in harmonie zouden moeten leven. En toen gebeurde er jarenlang niets. De nota en het advies lagen in een archiefla, tot 9 maart 1973.
De bestuursleden van de Vereniging Vrienden van Diogenes (welke in 1975 zou opgaan in de Vereniging Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad) wisten wat zij wilden: een uitgave tot stand brengen waarvoor, naar hun mening, de gemeente opdracht had behoren te geven. Maar zij hadden geen flauw idee van wat het worden zou. Het begon met afleveringen van 16 pagina's, de laatste telden 44 pagina's en in totaal werden het geen 20 maar 60 afleveringen. Bouwen in Amsterdam werd geen handleiding voor de beoordeling van bouwplannen; het werd een complete architectuurgeschiedenis, die nu eens niet de kerken en paleizen maar het burgerwoonhuis centraal stelt. De afleveringen 49 tot en met 60, over de jongere bouwkunst uit de periode 1850-1940, hebben de dissertatie gevormd waarop Henk Zantkuijl in 1991 promoveerde aan de Technische Universiteit in Delft. De afleveringen werden op minutieuze wijze geredigeerd, eerst door Chris Smeenk en later door Dick Baas Becking. Tijdens dit jarenlange werk is vaak de verzuchting geuit: 'eigenlijk zou het een boek moeten zijn'. Dankzij Architectura & Natura is die wens in 1993 werkelijkheid geworden.
Het 750 bladzijden tellende boek kwam mede tot stand dankzij de financiële steun van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg, het Prins Bernhardfonds, het Mr. De Vos van Steenwijkfonds en een anonieme gever.
Het besluit dit verhaal in afleveringen uit te geven was ontstaan uit ergernis. In 1966 hadden enkele gemeenteraadsleden een nota ingediend over het falende welstandstoezicht in de binnenstad. Er moesten, zo schreven de indieners, duidelijker toezichtscriteria komen en vooral een strengere handhaving om verdere verstoring van het stadsbeeld door dissonante gebouwen tegen te gaan. De nota werd verwezen naar de Raad voor de Stedebouw. Een commissie kwam na uitvoerige discussie tot de slotsom dat er een compendium moest worden samengesteld van wat nu precies de kenmerken zijn van de Amsterdamse huizen waarmee nieuwe gebouwen in harmonie zouden moeten leven. En toen gebeurde er jarenlang niets. De nota en het advies lagen in een archiefla, tot 9 maart 1973.
De bestuursleden van de Vereniging Vrienden van Diogenes (welke in 1975 zou opgaan in de Vereniging Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad) wisten wat zij wilden: een uitgave tot stand brengen waarvoor, naar hun mening, de gemeente opdracht had behoren te geven. Maar zij hadden geen flauw idee van wat het worden zou. Het begon met afleveringen van 16 pagina's, de laatste telden 44 pagina's en in totaal werden het geen 20 maar 60 afleveringen. Bouwen in Amsterdam werd geen handleiding voor de beoordeling van bouwplannen; het werd een complete architectuurgeschiedenis, die nu eens niet de kerken en paleizen maar het burgerwoonhuis centraal stelt. De afleveringen 49 tot en met 60, over de jongere bouwkunst uit de periode 1850-1940, hebben de dissertatie gevormd waarop Henk Zantkuijl in 1991 promoveerde aan de Technische Universiteit in Delft. De afleveringen werden op minutieuze wijze geredigeerd, eerst door Chris Smeenk en later door Dick Baas Becking. Tijdens dit jarenlange werk is vaak de verzuchting geuit: 'eigenlijk zou het een boek moeten zijn'. Dankzij Architectura & Natura is die wens in 1993 werkelijkheid geworden.
Het 750 bladzijden tellende boek kwam mede tot stand dankzij de financiële steun van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg, het Prins Bernhardfonds, het Mr. De Vos van Steenwijkfonds en een anonieme gever.Het was tijdens de bestuursvergadering van de Vereniging Vrienden van Diogenes onder voorzitterschap van Dick Dooijes, op 9 maart 1973, dat besloten werd een periodiek uit te geven getiteld Bouwen in Amsterdam. Gedurende vier á vijf jaar zou per kwartaal een aflevering verschijnen waarin Henk Zantkuijl, toen hoofdarchitect van het Bureau Monumentenzorg, een samenvatting met tekeningen en beknopte teksten wilde geven van zijn colleges aan de Technische Hogeschool in Delft over de geschiedenis van het Amsterdamse woonhuis.
Het besluit dit verhaal in afleveringen uit te geven was ontstaan uit ergernis. In 1966 hadden enkele gemeenteraadsleden een nota ingediend over het falende welstandstoezicht in de binnenstad. Er moesten, zo schreven de indieners, duidelijker toezichtscriteria komen en vooral een strengere handhaving om verdere verstoring van het stadsbeeld door dissonante gebouwen tegen te gaan. De nota werd verwezen naar de Raad voor de Stedebouw. Een commissie kwam na uitvoerige discussie tot de slotsom dat er een compendium moest worden samengesteld van wat nu precies de kenmerken zijn van de Amsterdamse huizen waarmee nieuwe gebouwen in harmonie zouden moeten leven. En toen gebeurde er jarenlang niets. De nota en het advies lagen in een archiefla, tot 9 maart 1973.
De bestuursleden van de Vereniging Vrienden van Diogenes (welke in 1975 zou opgaan in de Vereniging Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad) wisten wat zij wilden: een uitgave tot stand brengen waarvoor, naar hun mening, de gemeente opdracht had behoren te geven. Maar zij hadden geen flauw idee van wat het worden zou. Het begon met afleveringen van 16 pagina's, de laatste telden 44 pagina's en in totaal werden het geen 20 maar 60 afleveringen. Bouwen in Amsterdam werd geen handleiding voor de beoordeling van bouwplannen; het werd een complete architectuurgeschiedenis, die nu eens niet de kerken en paleizen maar het burgerwoonhuis centraal stelt. De afleveringen 49 tot en met 60, over de jongere bouwkunst uit de periode 1850-1940, hebben de dissertatie gevormd waarop Henk Zantkuijl in 1991 promoveerde aan de Technische Universiteit in Delft. De afleveringen werden op minutieuze wijze geredigeerd, eerst door Chris Smeenk en later door Dick Baas Becking. Tijdens dit jarenlange werk is vaak de verzuchting geuit: 'eigenlijk zou het een boek moeten zijn'. Dankzij Architectura & Natura is die wens in 1993 werkelijkheid geworden.
Het 750 bladzijden tellende boek kwam mede tot stand dankzij de financiële steun van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg, het Prins Bernhardfonds, het Mr. De Vos van Steenwijkfonds en een anonieme gever.
Images
![Zantkuijl , H. J. [ ISBN 9789071570285.] 5221 - Bouwen in Amsterdam . ( Het woonhuis in de stad . ) Het was tijdens de bestuursvergadering van de Vereniging Vrienden van Diogenes onder voorzitterschap van Dick Dooijes, op 9 maart 1973, dat besloten werd een periodiek uit te geven getiteld -](https://images.boekwinkeltjes.nl/large/3HnhNk8f1lym0K5y5pzT.jpg "Zantkuijl , H. J. [ ISBN 9789071570285.] 5221 - Bouwen in Amsterdam . ( Het woonhuis in de stad . ) Het was tijdens de bestuursvergadering van de Vereniging Vrienden van Diogenes onder voorzitterschap van Dick Dooijes, op 9 maart 1973, dat besloten werd een periodiek uit te geven getiteld -")
DE ESOTERIER
Amstelveen 
Specialiteit, Esoterische boeken, in vele genres , ook is er een ruime sortering van vele diverse soorten aanwezig in onze voorraad .
IBAN :NL84INGB0001880405 ( INGBNL2A )
L.M.F.Ottens . 1188BG 204 Amstelveen
info@bocurio.nl of www.bocurio.nl esoterierboeken@gmail.com. KvK 34138285 . BTW No. NL 001177745B36 Mobiel 0618330133
Prijzen zijn inclusief BTW, marge regeling v.t.p., deze wordt niet apart vermeld en exclusief porto.
- Tous les livres sont en état complet et normal, sauf indication contraire. De petites imperfections comme une page collée ou un nom sur la feuille ne sont pas toujours mentionnés
- Vous gérez directement cette commande avec DE ESOTERIER
- Après votre commande vous et DE ESOTERIER recevrez une confirmation par e-mail. Dans l'e-mail que vous pouvez trouver, vous pouvez trouver le nom et l'adresse de DE ESOTERIER
- L'acheteur paie les frais de livraison, sauf accord contraire
- DE ESOTERIER peut demander un prépaiement
- Boekwinkeltjes.nl essaie de rapprocher les acheteurs et les vendeurs. Boekwinkeltjes.nl n'est jamais impliqué dans un accord entre l'acheteur et le vendeur. Si vous avez un différend avec un ou plusieurs utilisateurs, vous devez le réparer vous-même. Vous indemnisez Boekwinkeltjes.nl de toute réclamation.